Hong Kong’da sadece yaşayanlar değil, ölüler de yüksek apartmanlarda barındırılıyor. Evime yakın bir mezarlığı ziyaret ettim ve ölen kişinin küllerini depolamak için orada inşa edilmiş olan columbaria’yı gördüm. Hızla büyüyen bu metropolde yerin kısıtlı olması nedeniyle, kişinin atalarını gömmek için yenilikçi ama yine de saygılı yollar bulması gerekli hale geldi. 1950’den beri Hong Kong’da yeni mezarlık açılmadı, ancak mevcut olanların çoğu, ailelerin duvarda bir niş satın alıp sevdiklerinin küllerini içine koyabilecekleri çok katlı columbaria inşa etti. Her niş, ölen kişinin bir fotoğrafını ve adını, doğum ve ölüm tarihini ve atalarının evinin yerini gösteren altın gravürlerin yer aldığı mermer bir levha ile kaplıdır. Her birinin ayrıca çiçek yerleştirebileceğiniz bir halkası vardır. Columbaria dokuz kata kadar çıkabilir ve küller için 20.000 kadar ayrı niş içerebilir.
Ailelerin atalarının mezarlarını ziyaret edebilmeleri için okulların ve işyerlerinin kapandığı ilkbahar ve sonbahar festival günlerinde, Qingming ve Chongyang’da mezarlıklar her zaman tıklım tıklım dolu. Mezarlığa gittiğim gün tatil değil, sıradan bir pazar günüydü. Yine de birçok insan grubu, daha modern columbaria’daki eski mezarlara ve nişlere saygılarını sunuyordu. Orada resmi kıyafetleri içinde göz alıcı bir gelin çifti gördüm. Daha sonra okudum, gelin ve damatların düğün günlerinde atalara saygı göstermek ve onlardan şans dilemek için mezarlığa gitmeleri oldukça yaygın.
Aileler mezarlığa gittiklerinde mezarı süpürmek için süpürge ve mezarın üzerindeki özel vazolara veya columbaria’daki halkalara yerleştirmek için çiçekler getirirler. Ayrıca mezarlığın yakınındaki satıcılardan kağıt para da alabilirler. Mezarda veya columbaria’nın zemininde küçük ateşlerde yakarlar. Dumanın parayı cennete taşıdığına inanılır, böylece ölen kişi öbür dünyada ihtiyaç duydukları şeyleri satın almak için kullanabilir. Qingming ve Chongyang’da Hong Kong’daki hava bu yangınlardan çıkan dumanla yoğun.
Ziyaret ettiğim mezarlıktaki eski mezarların çoğu, zenginlik, rahatlık ve asalet anlamına gelen bir mobilya parçası olduğu için koltuk şeklindeydi. Bu ‘koltuklardan’ bazıları, erkeklerin yanı sıra eşlerini ve cariyelerini de örtecek kadar büyüktü. Cariye sahibi olma uygulaması yalnızca 1971’de Hong Kong’da yasa dışı hale getirildi, bu nedenle efendileriyle birlikte gömüldükleri eski mezarları görmek oldukça yaygın.
Hong Kong hükümeti, 1960’lardan beri insanları kremasyon ve columbaria kullanmaya teşvik ediyor. Şimdiye kadar ailelerin yaklaşık %70’i bu seçeneği seçiyor. Bu yöntemin bu kadar popüler olmasının nedenlerinden biri, yakılan kalıntıların taşınmasının çok daha kolay olmasıdır. Hong Kong’daki birçok insan, bir ailenin mali zorluklar veya hastalık yaşamasının, atalarının uygun yere gömülmemiş olmasından kaynaklandığına inanıyor. Altı ya da yedi yıl sonra aile servetinde bir değişiklik yaratmaya çalışmak için cesetlerin taşınması hiç de alışılmadık bir durum değildir. Külleri bir columbaria’da bir nişten diğerine taşımak, bir yeraltı mezarından bir cesedi çıkarıp farklı bir mezara gömmekten çok daha kolaydır.
Hong Kong’da çok az sayıda özel müstakil konut bulunmaktadır. Hemen hemen herkes, yüzlerce insanla birlikte bir apartmanda yaşıyor. Bu sadece Hong Kong’un yaşayan insanları için geçerli değil, artık ölüler için de geçerli.
magazine